حامد اسماعیلی – افرا ورزش: وین والتر دایر نویسنده آمریکایی می گوید: شما همیشه نمی‌توانید آن چه را که در بیرون از شما رخ می‌دهد کنترل کنید اما همیشه می‌توانید آنچه را که در درونتان اتفاق می‌افتد تحت کنترل داشته باشید.
برای درک محبوبیت برخی افراد ، نه الزاما در صف سلبریتی‌ها که در اطراف خودمان در یک جامعه آماری کوچک‌تر گاهی به بیراهه می‌رویم. به سختی حقیقت درونی یک اتفاق را در می‌یابیم و قضاوت ما مبتنی بر تصویری است که چشم به ما می‌دهد و نه قلب ما.
محبوبیت بر 2 قسم است : یکی موقت و دیگری همیشگی. مدال و سکو برای هر ورزشکاری محبوبیت موقت را به همراه می آورد که بقای آن با دوران اوج آن ورزشکار نسبت مستقیم دارد. محبوبیت همیشگی اما به فضایل اخلاقی وابسته است. به این که تا چه حد به “افتادگی آموز اگر طالب فیضی ؛ هرگز نخورد آب زمینی که بلند است” معتقد باشید.
این مدل از محبوبیت اما با “شو” به دست نمی‌آید یعنی برای مثال حضور نمایشی در برنامه های عامه‌پسند که “ببینید من چقدر مردم را دوست دارم” از یک سو و رفتاری بی‌شباهت به یک “الگو” با دیگران از سوی دیگر. دیگرانی که محبوبیت ما را می‌سازند. مثل مردمی که حکومت با وجود آن‌هاست که معنا پیدا می‌کند.
کیمیا علیزاده و زهرا نعمتی ، 2 ورزشکار محبوب ما هستند. آن ها برای مدت ها این محبوبیت را حفظ می‌کنند و تحت شرایطی حفظ خواهند کرد. اما تحت چه شرایطی؟ آیا اگر فرض کنیم کفگیر هر 2 به ته دیگ بخورد و دیگر از مدال خبری نباشد محبوبیت هم رنگ خواهد باخت؟
زهرا نعمتی ؛ تیرانداز شاعر مسلک ما برای مدت طولانی نان قلبش را خورده و اگر امروز محبوبیتی آشکار دارد ، بی‌دلیل نیست. بی‌تردید، محبوبیت ، اتفاقی نیست و حتی با خوشرنگ‌ترین مدال‌ها هم به دست نمی‌آید. او همیشه محترم، دوست‌داشتنی و در کنار ما بوده. مدال‌هایش راهی شده برای این که او به الگویی اخلاق مدار برای همه ما تبدیل شود.
زمانی که زهرا نعمتی می گوید: برگ آخر داستان خود را با لبخندي الهام گرفته از عظمت خلیج ابدی فارس به پايان مي برم اما همواره بدنبال كسب افتخار براي ايران زمين خواهم بود” این یک نمایش نیست و مخاطب این را با جان خود درک می کند.
و اما کیمیا. چند درصد محبوبیت کیمیا علیزاده به خاطر مدالی است که در ریو به دست آورده؟ صادقانه بگوییم که نه چندان زیاد. مدال کیمیا عاملی زمینه‌ساز برای ایجاد محبوبیت وی بود و نه عامل اصلی.
انسان ، به طور غریزی میل به فضایل اخلاقی دارد ، زیبایی و راستی را می‌پسندد و تواضع و کردار نیک را می‌پرستد. کیمیا نیز پس از ریو 2016 اسم و رسمی کسب کرد و به الگوی دختران تکواندوکار و حتی ورزشکار تبدیل شد اما اگر او را دوست داریم ، نه از سر کسب مدال‌های گذشته و آینده‌اش ، که از سر زندگی اخلاق مدارانه ، سادگی و اخلاق نیکوی اوست.
نتیجه این که سکو ، مدال و قهرمانی ضامن این نیست که برای مدت طولانی بر قلب‌ها حکومت کنید. همه ما می‌دانیم که عالم قهرمانی تا چه اندازه ، بی‌رحم و مسیر موفقیت یک ورزشکار تا چه حد متزلزل است. این تزلزل را تصور کنید پس از یک ناکامی ورزشی ، یک مصدومیت طولانی‌مدت و ….
کیمیا علیزاده و زهرا نعمتی راه را درست می‌روند. آن ها در مسیری خاشعانه حرکت می‌کنند و اگر جز این باشد ، فرصت محبوبیت همیشگی یا همان حکومت بر قلب‌ها برای دورانی طولانی را از دست خواهند داد. این ، درسی برای همه ورزشکاران این سرزمین است. درسی برای جوان‌تر ها.
