پایگاه خبری ورزش زنان ایران : روزی که خبر رسید ثمین عابدخجسته به عنوان تنها دختر ایرانی جواز حضور در جام جهانی بدمینتون جوانان ۲۰۱۶ در بیلبائو اسپانیا را به دست آورده، انگار روی ابرها در حال پرواز بودم. انگیزه ام برای تمرین دو چندان شده بود و تنها هدفم این بود که به اسپانیا برسم و در زمین هرچه که بلدم را به نمایش بگذارم.
زمان به سرعت گذشت، طبق معمول روز قبل از شروع بازی برای تست کورت به سالن رفتیم. تا به حال سالنی به آن بزرگی ندیده بودم. مثل رویاها بود. همان طور که تصور کرده بودم، تمرین کردن در سالنی به آن بزرگی برایم سخت و جزء اولین تجاربم بود و شرایطی کاملاً جدید.
زمانی نداشتم باید تصمیم میگرفتم که تسلیم ترسم شوم یا بدون اینکه به چیزی فکر کنم در زمین به بهترین نحو نقش آفرینی کنم. اتفاق بد اما از راه رسید. همان شب دچار دل درد و حالت تهوع شدم و از شدت درد نخوابیدم.
درست در شرایطی که همه چیز ناامید کننده به نظر میرسید در قرعه کشی، در دور اول با استراحت مواجه شدم و بعد از ظهر با رنک ۸۰ بدمینتون جهان از مولداوی بازی داشتم. حس عجیبی بود، هیجان زیادی داشتم، بدون توجه به بیماری شب گذشته، ذهنم سراسر معطوف به بازی بود.
نمیخواستم تنها یک بار قدم به آن زمین بگذارم. میخواستم. هر روز بهترین بازی ام را به نمایش بگذارم، زمان به سرعت سپری شد و نامم را صدا زدند. اینکه تنها دختر محجبه در یک کشور اروپایی در چنین مسابقاتی باشید ناخواسته سبب جلب توجه همه به شما میشود.
اولین باری بود که به غیر از حریف و مربی ام کس دیگری را نمیدیدم. سراسر گوش و چشم بودم تا برنده بازی باشم، سخت بود و نفس گیر اما شد. حس فوق العاده ای بود. تمام تیم خوشحال بودند. همه به هم افتخار میکردیم.ر وز اول با برد بدمینتون بازهای ایران به پایان رسید.
خیلی هیجان داشتم، میخواستم عقربهها تندتر حرکت کنند و به سرعت، فردا از راه برسد و دوباره همان حس بی نظیر را تجربه کنم. برای من بازی در جام جهانی، داشتن یک برد در کارنامه در یکی از زیباترین کشورهای دنیا، درست مثل رسیدن به آرزوهایم بود… / ادامه دارد
سری کامل یادداشت های ثمین عابد خجسته را در این تگ دنبال کنید: یادداشت ها
اطلاعات خبر: *نویسنده: ثمین عابد خجسته * تنظیم کننده: حامد اسماعیلی *منبع: اختصاصی*انتشار ۲۱ فروردین ۱۳۹۹- ساعت ۱۰:۴۸