به گزارش افرا ورزش، بی‌ارزش کردن کار ملی‌پوشان توسط نایب‌رییس یک فدراسیون، خودزنی بزرگی است که تاکنون در هیچ فدراسیونی سابقه نداشته است.
لیلا صوفی زاده در دوران مسئولیتش در صندلی نایب‌رییسی فدراسیون فوتبال بارها با رفتارش تاکید کرد که برای این پست مناسب نیست.
او بر مسند نایب‌رییسی مهم ترین فدراسیون ورزشی ایران تکیه زد در حالی که حضور او در این مسند، نه یک عامل انتقادی علیه او، بلکه نشان‌دهنده سطح فکری و آگاهی مدیران فدراسیون فوتبال نسبت به حوزه زنان است.
اینکه ورزش زنان در سطح مدیریتی به شدت دچار قطحی و کمبود نیروی انسانی قدرتمند است بدیهی است اما نمی‌توان تمام مسئولیت آنچه در فدراسیون رخ داد را متوجه این کمبود دانست.
فدراسیون باید مسئولیت وضعیت کنونی در مدیریت فوتبال و فوتسال زنان کشور را بپذیرد زیرا آنان که در راس امور هستند تصمیمات را اتخاذ می‌کنند و مهره ناکارآمد، دست‌نشانده رییسی ناکارآمد و ناآگاه است.
از مهین فرهادی زاد در عالی‌ترین سطح مدیریتی ورزش زنان کشور انتظار این نیست که تمام نواب رییس او در بالاترین سطح عملکردی باشند اما او لااقل می‌تواند از آنها بخواهد، مشاور داشته باشند، کار تیمی را در دستور کار قرار دهند و از رفتار قلدرمآبانه خودداری کنند.
تعامل راه اول و آخر پیشبرد امور است و ورزش زنان امروز بیش از هر زمان دیگر به تعامل آگاهانه و بر مبنای موفقیت مجموعه نیاز دارد.
