به گزارش IWsports، اگر قرار باشد تالار مشاهیری برای قایقرانی زنان ایران ساخته شود بدون تردید آرزو حکیمی ، چهره شاخص این تالار افتخارات و مشاهیر خواهد بود.
باور نکردنی است که او در 23 سالگی چقدر عنوان ، افتخار و تجربه در کارنامه خود دارد. شاید اگر آرزو حکیمی جایگاه قهرمانان رشته های توپی زن یا رزمی کارها را داشت امروز نام او در صف اول سلبریتی های زن ورزش ایران بود.
با این وجود ، دختر تهرانی تیم ملی پس از 7 سال حضور در تیم های ملی و در اختیار داشتن عنوان جوان‌ترین کایاک سوار دختر ایران که توانسته 3 مدال طلا و یک مدال برنز در قهرمانی آسیا ۲۰۱۱ تهران و همچنین مقام چهارم در رقابت‌های جوانان جهان ۲۰۱۱ در آلمان و برنز ارزشمند بازی های آسیایی اینچئون را کسب کند همچنان در اوج قرار دارد.
او جوان‌ترین ورزشکار ایرانی در مسابقات المپیک ۲۰۱۲ لندن و نخستین بانوی قایقران ایرانی رشته کایاک در المپیک است. آرزو برای نخستین بار یک کایاک سوار دختر ایرانی بود که به‌طور همزمان در دو مسافت این رشته به فینال A مسابقات جهانی راه یافت.
دختر جوان و باانگیزه ایران این روزها خود را برای حضور پرقدرت در مسابقات آسیایی جاکارتا آماده می‌کند، آروز حکیمی در گفت‌وگو با “آی دبلیو اسپورتس” گفت: حدود دوماه فرصت تا آغازبازی‌های آسیایی پیش‌رو داریم که تمرینات خوبی زیر نظر کادر فنی، مربیان آلمانی آقایان شفر و رال و همچنین خانم مجللی می‌گذرانیم این دوماه هر روزش طلایی است و بایدبهترین استفاده را از این روزها کرد.
به‌دنبال کسب خوشرنگترین مدال در جاکارتا
سه روز بیش آزمون انتخابی برای مدعین ماده های مختلف در بازی های آسیایی جاکارتا را داشتیم که تایم های خوبی را ثبت کردیم، از حالا قول رنگ مدال را نمی دهم ولی برای مدال طلا تلاش می کنیم، شرایط مسابقه متفاوت است اما ما نیز در وضعیت آماده‌ای به سر می‌بریم.
چین و قزاقستان رقبای اصلی ما هستند که در حالا حاضر تمرین سخت را پشت سر می‌گذرانند، نسبت به 4سال پیش با تجربه‌تر شده‌ام و امیدوارم که مدال خوشرنگی در ماده 200متر و در دو نفره با هدیه کاظمی کسب کنم.
تمرین در گرمای تابستان و قندیل های زمستان
در بازی های آسیایی 2014 اینچئون حضور داشتم اما در آسیایی 2010 به دلیل سن کم و بی تجربگی اعزام نشدم البته در آن زمان تنها 2سال بود که به‌صورت حرفه‌ای این رشته را آغاز کرده بودم، حالا با کوله باری از تجربه می‌خواهم باعث سرافرازی کشورم شوم.
قایقرانی یکی از رشته‌های سخت و سنگین است، البته همه رشته ها سختی خود را دارند اما ورزش ما در محیط باز است و در گرمای تابستان با وجود لباسی که بر تن داریم باید زیر نورخورشید و زمستان در دمای منفی 5 درجه تمرین کنیم.
گاهی اوقات کلاه و حتی قایق ما قندیل می بندد با این حال وقتی هدف دارید سختی ها را تحمل می‌کنید. ما تمرینات سخت بدن سازی و داخل آب داریم زیرا رشته 200متر یک ماده سرعتی است و در 500 متر که هم نیمه استقامت و هم سرعتی است باید آمادگی بدنی مناسبی برای رقابت داشت.
بالاترین قرارداد لیگ ؛ 8 میلیون تومان
با توجه به نوسان شدید ارز ، قیمت پاروهایی که ما استفاده می‌کنیم دو برابرشده و تهیه پارو با خود ورزشکار است ولی قایق را فدراسیون دراختیار ما قرار می‌دهد. رشته ما بخاطر نداشتن تبلیغات، اسپانسر ندارد در مسابقات کشوری هیچ تبلیغات و اطلاع رسانی نمی شود که مردم مطلع شوند. هر دوماه حدود 2 میلیون تومان هزینه مکمل‌های ما می‌شود زیرا یک ورزشکار در کنار تمرینات که انجام می دهد نیاز به مکمل دارد.
در لیگ کشور بالاترین قرداد برای یک سال هشت میلیون است و تنها در یک ماده مسابقه نمی‌دهیم و در روز ممکن است چند مسابقه شرکت کنیم، با وجود این شرایط دشوار کار کردن مشکل است.
باوجود مدال‌هایی که دارم کسی مرا نمی‌شناسد
در چندین دوره مسابقات آسیایی برای ایران مدال کسب کردم و در المپیک شرکت کردم اما شاید هیچ کس این موفقیت ها را به خاطر نداشته باشد. دلخوشی ورزشکاران به شناخته شدن است و همین شناخته شدن به جذب اسپانسر کمک می کند.
