به گزارش پایگاه خبری تحلیلی “دختران قهرمان” پرونده بازی‌های پارا آسیایی جوانان در بحرین در حالی بسته شد که تیم سه‌نفره دختران پارا تنیس روی میز ایران در این رقابت‌ها درخشیدند.
در مقابل نام سرمربی تیم پارا تنیس روی میز یک نام آشنا به چشم می‌خورد: سیما لیموچی. پیشکسوت تنیس روی میز و مربی ندا شهسواری در المپیک لندن که حالا نایب رییس بانوان کمیته ملی پارالمپیک است.
تیم پارا تنیس روی میز دختران ایران ۳ بازیکن داشت. یکی فاطمه محمدی که باتجربه‌تر از دیگران به اضافه حنانه نجاتی و نرگس قابلی.
فاطمه محمدی، باتجربه تیم پارا تنیس روی میز
فاطمه محمدی ۲۳ ساله، اهل مشهد و ساکن یزد است. باتجربه تیم، علاوه بر مدال‌های پرشمار داخلی، عنوان دار ۳ دوره مسابقات پاراآسیایی جوانان است که در بحرین مدال طلا تیمی و نقره انفرادی را به افتخاراتش افزود.
او دانش‌آموخته حقوق است و ۱۳ سال است که پینگ پنگ باز است یعنی از ۱۰ سالگی. معلولیت از ناحیه دست راست در حین تولد، زندگی او را تغییر داد و به سمت قهرمانی پیش بُرد.
فاطمه محمدی در میان ورزشکاران زن پاراتنیس روی میز ایران سال‌هاست که به عنوان نفر اول شناخته می‌شود و مربیانش می‌گوید که او از تکنیک فوق‌العاده‌ای برخوردار است.
حنانه نجاتی ، پانزده ساله قهرمان
حنانه نجاتی یکی از اعضای تیم ایران در پاراآسیایی جوانان در بحرین بود. حنانه تنها ۱۵ سال دارد و بحرین، اولین آوردگاه بین المللی او بود و چه شروع فوق العاده ای : کسب مدال طلای تیمی و نقره انفرادی.
زندگی برای او با یک ناهنجاری مادرزادی آغاز و سبب شد او از بالای زانو دچار مشکل باشد اما او قدرتمندتر از این بود که تسلیم شود. از 13 سالگی شروع به تمرین تنیس روی میز کرد و حالا قهرمان ارزشمندی برای ایران است.
این که توانسته پس از دو سال ورود به پارا تنیس روی میز، مدال آسیایی کسب کند چیزی جز شایستگی او نیست. حنانه نجاتی در مقطع تجربی تحصیل می کند.
نرگس قابلی، هنرمندی روی سکو
نرگس قابلی دیگر عضو تیم پارا تنیس روی میز ایران بود که همراه با حنانه نجاتی نقره تیمی آسیا را گرفت. تلاش او در بخش انفرادی نیز با رتبه سوم توام شد.
نرگس ۲۰ ساله و اهل مشهد است. او دچار یک بیماری مادرزادی به نام آرتروگریپوز است که مسیر زندگی ورزشی او را به سمت پارا تنیس روی میز سوق داد.
آرتروگریپوز یک رشته بیماری است که در پی کاهش حرکات جنین به تغییر شکل و سفتی مفاصل در زمان تولد می‌انجامد و در آن بافت عضلانی با بافت چربی و فیبرو جایگزین می‌شود.
در مورد آرتروگریپوز گفته می‌شود که می‌تواند ۱۵۰ علت مختلف داشته باشد و شانس ابتلای جنین به آن، یک به ۳ هزار است اما نرگس قابلی همان یکی بود و امروز سرسخت در برابر این اتفاق ایستاده است.
وقتی به دنیا آمد از یک روزگی فیزیوتراپی‌هایش شروع شد و اولین عمل جراحی هم در سه‌ماهگی روی او انجام شد و تا سال ۸۸ این عمل‌ها ادامه داشت.
نرگس از سال ۹۰ (در ۱۰ سالگی) وارد ورزش حرفه‌ای شد و در پاراتنیس روی میز کشور مقام‌های متعدد کسب کرد. دختر قهرمان ایران، در کنار ورزش از هنر غافل نیست و در نقاشی و تصویرگری استعداد قابل‌توجهی دارد.
قهرمان پشت صحنه ، فرزانه طبسی
نقش مربیان در موفقیت‌های قهرمانان غیرقابل‌انکار است اما این نقش در مورد ورزشکاران پارالمپیکی اهمیت بیشتری دارد. آنها نه تنها یک مربی، که یک دلسوز واقعی برای بازیکنان هستند.
فرزانه طبسی مربی جوان مشهدی به عنوان مربی تیم پارا تنیس روی میز ، ایران را در سفر بحرین همراهی کرد. او ۲۷ ساله است و با وجود سختی و مشقت‌های شغلی، او با عشق و علاقه پای کاری که انجام می‌دهد ایستاده است.
در سال ۹۵، از سوی هیئت تنیس روی میز استان خراسان رضوی به هیئت جانبازان و معلولین این استان معرفی می‌شود تا دختران پاراتنیس روی میز را آموزش دهد.
طبسی می‌گوید:
کار کردن با ورزشکاران پارالمپیکی خیلی شیرین است، البته شرایط کاری شاید ایده آل نباشد اما همین بچه‌ها هستند که با محبت و امیدشان، من را ماندگار کرده‌اند.
