به گزارش افرا ورزش، موضوع مبینا نعمتزاده و درخواستش برای تحصیل در رشته پزشکی این روزها علاوه بر مطرح شدن در فضای ورزشی و دانشگاهی کشور، دستمایه فضای طنزآلود در شبکههای اجتماعی است.
مبینا نعمتزاده تاکید کرده که پس از کسب مدال برنز المپیک پاریس و ارائه درخواست حمایت، منظورش از سهمیه دانشگاه، رشته پزشکی بوده است و نه رشته تربیت بدنی.
این در حالی است که قانون صریحا مشخص کرده که مدالآوران آسیا، جهان و المپیک قادر به تحصیل در هر دانشگاهی که مایل باشند، خواهند بود اما تنها در رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی.
واضح است که نه در مورد مبینا نعمتزاده و نه هیچ شخص دیگری، استثنایی وجود ندارد و قانون تکلیف را روشن کرده است و از این رو، تردیدی وجود ندارد که درخواست مبینای جوان رد شده یا خواهد شد.
واکنش در شبکههای اجتماعی : نه به تبعیض
با این وجود، طرح این درخواست از سوی مبینا سبب شد جمع قابل توجهی از دانشجویان، جامعه پزشکی و همچنین کاربران علاقمند به ورزش در شبکههای اجتماعی نسبت به آن موضعگیری کنند.
حساسیت جامعه دانشگاهی نسبت به این موضوع از منظر جامعه شناختی قابل بررسی است یعنی درست در نقطهای که طیف نخبگان علمی بابت زخم بیعدالتی و زیر پا نهادن شایسته سالاری احساس خطر کردند.
طیف گستردهای از دانشجویان میگویند ورزشکار در ازای صرف وقت و عمر و هزینه برای کسب مدال المپیک، از مزایای آن مدال بهرهمند میشود و اگر چیزی فراتر از آن طلب کند، معنایی جز زیادهخواهی ندارد.
بر اساس این عقیده، مبینا نعمتزاده باید به اندازه کافی از پاداش مادی مدال خود بهرهمند شود و از سوی دیگر، مقبولیت و شهرت قابل توجهی در جامعه ایرانی به دست آورده است و دلیلی وجود ندارد که به دنبال جایگاهی باشد که با آن سنخیتی ندارد.
آنها همچنین معتقدند اگر قرار باشد مبینا با سهمیه المپیک وارد رشته پزشکی شود، دانشجویانی که به سختی موفق به ورود به این رشته شدهاند نیز حق دارند از مزایای قهرمانان المپیکی استفاده کنند.
البته این واکنشها تنها محدود به طیف دانشگاهیان نبود. حتی در جامعه ورزش نیز، مدالآوران رشتههای دیگر و سایر قهرمانان از درخواست نعمتزاده مبهوت شدند و پذیرش آن را تبعیضی نسبت به خود دانستهاند.
در میان این اظهار نظرها، باید به این نکته توجه داشته باشیم که بر اساس اصل آزادی بیان، این دختر تکواندوکار حق داشت که مطالبه خود را بیان کند و نمیتوان او را به خاطر خواستهاش شماتت کرد.
به عبارت دیگر، مبینای جوان به واسطه آن چه مطالبه کرده و تحقق هم نیافته شایسته شماتت نیست بلکه اگر این درخواست بلافاصله و بدون احترام به قانون مورد پذیرش قرار میگرفت، توجیهی برای این سطح از انتقادات فراهم میکرد.
در همین حال، گروهی عقیده دارند کنشگری در موضوع مبینا نعمتزاده از سوی جامعه دانشگاهی کشور در عمل به قانون و مقابله با زیادهخواهی در فضای احساسی کشور در برهههای مشابه ایام المپیک، نقشآفرین است.
درخواست مبینا البته انتقاداتی را هم برانگیخت. در برخی فضاهای رسانهای، مبینا متهم شد که با بیان این درخواست و درگیر کردن طیفی دانشگاهی جامعه با احتمال نادیده گرفته شدن آنها و تلاشهایشان، اجازه لذت بردن از مدالش را از مردم سلب کرده است.
دختر تکواندوکار طی روزهای موفقیتش در المپیک واکنش رسانهای حرفهای و آشکاری نسبت به این موضوعات نداشت که با توجه به سن و سال او، نشانگر نبود یک عنصر مشاور رسانهای در نزدیکی اوست.
در برخی از رسانههای اجتماعی که ورزش در آنها در قالب طنز دنبال میشود، مبینا و علاقمندیاش به طبابت، بارها دستمایه شوخی و کنایه قرار گرفته است.
آینده دانشگاهی مبینا
مبینا نعمت زاده اکنون دو راه پیش رو دارد: اول، انتخاب رشته تربیت بدنی و ورود بدون کنکور به دانشگاه تهران که رشته مورد علاقه او نیست اما فضا را برای ادامه مسیر ورزشی او فراهم میکند.
دوم، تمرکز روی پذیرش در رشته مورد علاقهاش از طریق کنکور که به معنای تمرکز او روی تحصیل است تا تمرین و مسابقه. این مورد احتمالا آمادگی مبینا را برای مدت حداقل یک سال تحت تاثیر قرار خواهد داد.