به گزارش افرا ورزش، الهام حسینی اولین مدال‌آور تاریخ وزنه‌برداری زنان ایران است، اولین‌هایی که نامشان تا همیشه در تاریخ ایران خانم زیبا باقی خواهد ماند و هیچ‌کس آن را از یاد نخواهد برد.
این اما تنها عنوان او نیست. الهام، چندین مدال به رنگ‌های مختلف در کلکسیون افتخاراتش دارد، تحصیل کرده است، دکترای فیزیولوژی ورزشی دارد و حالا مربی تیم ملی ایران است.
قرار او بر پرورش چندین مدال آور و کشف دیگر استعدادهای این سرزمین است. الهام حسینی حالا مسئولیتی خطیر بر عهده دارد، کشف و تربیت چندین تاریخ‌ساز دیگر در سرزمینی که الهام بسیار دوستش دارد.
این‌ها را از لحن او می‌توان به سادگی تشخیص داد.
الهام حسینی درباره خداحافظی رسمی‌اش از بازی به عنوان ورزشکار و حضور در قامت یک مربی به «افرا ورزش» گفت:
از دکتر انوشیروانی و مجموعه فدراسیون بابت حسن توجهشان به من تشکر می‌کنم. کنار من دوستان دیگری هم هستند که امیدواریم بتوانیم با کمک هم به تیم ملی کمک کنیم.
خداحافظی تصمیم بسیار سختی برای من بود، اینکه ناگهان متوجه شوی باید چیزی را که خیلی دوست داری کنار بگذاری، خیلی سخت است.
وقتی با پیشنهاد فدراسیون مواجه شدم، انگار برایم یه پنجره تازه بود و شاید حکمتش این بود که در مربیگری کارم را ادامه دهم.
الهام حسینی در حال به جرگه مربیان پیوست که همچنان به او به چشم پرچمدار دختران وزنه‌بردار ایران نگریسته می‌شد و وداعش با تخته شوک‌آور بود.
با این حال الهام در این باره می‌گوید که آسیب دیدگی کهنه‌اش در تصمیمی که گرفته نقش اصلی را ایفا کرده است:
این یک توفیق اجباری بود چون این اواخر آسیب داشتم و کمردرد من بازگشته بود. با پزشک مشورت کردم و در شرایطی بودم که اگر قرار بود دوباره به کمرم فشار بیاورم در مسیری قرار می‌گرفتم که ممکن بود آینده‌ام به خطر بیفتد و پارگی در کمرم ایجاد شود.
حسینی می‌گوید پزشکش به او توصیه کرده که بهتر است دیگر وزنه سنگین نزند:
این خیلی برای من سخت بود. من قبل از اینکه بخواهم وزنه‌بردار شوم، سال‌ها در رشته‌های مرتبط با ورزش‌های قدرتی مربیگری کردم.
یکی از علایق من علم تمرین است. این قضیه برای من شیرین است اما اینکه دیگر وزنه نزنم واقعا تصمیم سختی بود اما در برهه‌های مختلف زندگی برخی مسیرها به پایان می‌رسد و مسیری جدید شروع می‌شود. من این را پذیرفتم.
علاقه الهام به کار در حوزه پایه و باشگاهی
حسینی ادامه می‌دهد:
فعلا در خدمت تیم ملی هستیم و چون فاصله تا مسابقات کم هست و اردوهای وزنه‌برداری به صورت پیوسته در طول سال هست خیلی فرصت بیرون از اردو بودن را نداریم ولی اگر فرصتی باشد حتما در استعدادیابی کمک خواهم کرد.
همینطور به فعالیت در عرصه باشگاهی هم خیلی علاقمند هستم چون هم به کسب تجربه من کمک می‌کند و می‌توان افراد مستعد را پیدا کرد.
نگاه مثبت الهام حسینی به آینده دختران وزنه‌بردار
وزنه‌برداری زنان در ایران عمر چندانی ندارد با این حال طی سال‌های اخیر از این رشته بسیار شنیده‌ایم. حسینی در پاسخ به این سوال که چقدر امیدوار باشیم که نسل جدید درخشان باشند و مدال آور عنوان می‌کند:
بچه‌هایی که در سنین پایین سراغ این ورزش سنگین می‌آیند برای من خیلی درخشان هستند و ورودشان به این رشته برایم بسیار ارزشمند است.
من تا چند روز پیش کنار این بچه‌ها در اردو وزنه می‌زدم، زحمات و تلاششان را می‌دیدم. آنها نوجوان و جوان هستند و به جای اینکه مثل خیلی‌ها سراغ کارها و تفریحات دیگر بروند، سخت تلاش می‌کنند و هدف دارند.
آنها سختی وزنه زدن و اردوها را به جان خریده‌اند و هدفمند هستند. مطمئنم که با هدفی که آنها دارند، می‌توانند مدال آور باشند و امیدوارم که ما هم بتوانیم در کنار آنها مثمرثمر باشیم.
آقای کوروش باقری که به عنوان مشاور فنی در کنار ما بودند و من از ایشان حرفه‌ای بودن را یاد گرفتم. ما در کنار بزرگان این رشته درس پس می‌دهیم و به حمایتشان نیاز داریم تا بتوانیم بانوان را حمایت کنیم.
