به گزارش افرا ورزش، قهرمانی در لیگ تکواندو زنان گرچه در لیگ 98 بین لوازم خانگی کن و فتح صدر البرز (باشگاه تازه وارد به لیگ) تقسیم شد اما همین تقسیم قهرمانی نیز لوازم خانگی کن را در قله پرافتخارترین باشگاه تکواندو زنان حفظ کرد.
داستان لوازم خانگی کن، از دورانی شروع شد که استیل البرز وارد لیگ تکواندو مردان شد. استیل البرز در سال 91 تیم مردان خود را به لیگ برتر فرستاد و یک سال بعد تصمیم گرفت تیم زنان را تشکیل دهد.
پس از 2 فصل فعالیت در تکواندو زنان، استیل البرز در پایان لیگ 93 جای خود را به لوازم خانگی کن داد. درست در زمانی که پدیده‌ای به نام کیمیا علیزاده در حال رشد بود و در همان زمان به کن پیوست.
از آن زمان تاکنون، لوازم خانگی کن 5 سال متوالی است که در تکواندو حضور دارد و هر سال هم در بخش مردان و هم در بخش مردان فعالیت داشته و اغلب قهرمان بوده است و این نوشتار، توضیح می‌دهد که آن‌ها چطور توانسته‌اند طی سال‌ها بدون توقف پیش بروند.
وفاداری لوازم خانگی کن به تکواندو سبب شده امروز تکواندو را بخشی از DNA این مجموعه صنعتی بدانیم چنان که گهگاه برند ورزشی کن از برند تجاری آن پیشی می‌گیرد.
زمانی که آن‌ها در این فصل جام گرفتند این زهرا شیدایی بود که با جام قهرمانی عکس یادگاری گرفت چنان که در فصول گذشته این ستاره‌ها بودند که بیشتر دیده می‌شدند اما در پس پرده در این ساز و کار، رهبری و مدیریت راهبردی مجموعه، نقش کلیدی را ایفا می‌کند.
موفقیت و بقای یک باشگاه در اوج، هرگز اتفاقی نیست. به عبارت دیگر موفقیت‌های اتفاقی تنها در یک بازه کوتاه رخ می‌دهند اما به عنوان یک قاعده کلی، مجموعه‌ای که در یک بازه زمانی طولانی موفق است، در حقیقت توانسته فاکتورهای لازم را گردهم بیاورد و از آن محافظت کند.
در کن، در اختیار داشتن طیفی از ستاره‌ها برای بقای موفقیت کافی نبوده است. در باشگاه پرافتخار تکواندوی ایران، تیم‌های پایه به طور منظم و بر اساس دیسیپلین حاکم بر این باشگاه فعالیت دارند و ضوابط اجازه خودنمایی به روابط را نمی‌دهند.
به همین دلیل است که لوازم خانگی کن امروز یک باشگاه بازیکن ساز در تکواندو ایران است. آن‌ها ستاره‌های آینده‌دار را از سنین پایه پرورش می‌دهند.
در نتیجه امروز در زمینه بازیکن، خودکفا هستند، به کسی نیاز ندارند و معمولاً اگر نیاز به پاسخی به رقبا باشد، پاسخ‌هایشان را در زمین مسابقه می‌دهند.
بر خلاف بسیاری از باشگاه‌های فعال در ورزش زنان که تیم اصلی (بزرگسالان) برای آن‌ها به معنای همه چیز است و تیم‌های پایه – اگر وجود داشته باشند – جهت خالی نبودن عریضه در صحنه‌اند، در کن همه چیز مثل یک خط تولید، کار می‌کند و دختران نوجوان بخش مهمی از پروژه کن برای ادامه راه افتخار هستند.
سرمایه کن، علاوه بر دختران جوان و ساختار منظم، وفاداری بازیکنان و مربیان به برند باشگاه است. کسی مایل به جدایی از کن نیست و برای اغلب تکواندوکارها بازی در تیم قهرمان، یک آرزوست.
در کن، آفت وابستگی بازیکن به مربی و بی اعتنایی به برند باشگاه جایی ندارد و نام باشگاه از هر نام دیگری بزرگ‌تر است. این اقتدار و ایستادگی پای ریشه‌های باشگاه، بدون تردید یکی از رازهای موفقیت کن است.
موضوع دیگری که سبب وفاداری بازیکنان به کن می‌شود حمایتی فراتر از یک باشگاه از سوی کن از آنان است. کن به دلیل شیوع کرونا دستمزد بازیکنانش را در فصل اخیر کاهش نداد و در رشته پرآسیب تکواندو، یار و یاور دخترانش در مصدومیت‌های آزاردهنده است.
در دوران ظهور کیمیا علیزاده، کن نقش مهمی در موفقیت المپیکی او داشت گرچه این نقش چندان در دید عموم قرار نگرفت. آن‌ها به طور مداوم تکواندوکار جوان را پشتیبانی می‌کردند و پس از مدال شیرین المپیک و ورود به دورانی که علیزاده دچار آسیب‌های متوالی شد همواره از حمایت‌های باشگاهش برخوردار بود.
تکواندو یکی از محبوب‌ترین رشته‌های ورزشی میان دختران ایران است و کن اکنون در رأس این خانواده بزرگ ایستاده است. باشگاهی که در روزگار سخت امروز قوت قلب ورزش ایران است.
