به گزارش افرا ورزش، ریحانه مبینی آرانی، دختری 19 ساله است از آران و بیدگل. او محصول تلاشی است که از مدتها قبل در زادگاهش برای پرورش دختران دوومیدانی کار آغاز شده. تلاشی با حداقل امکانات موجود.
ریحانه در 11 سالگی برای نخستین بار فضای رشته دوومیدانی را تجربه کرد. 3 سال بعد او متوجه شد که دیگر دوومیدانی بخشی از زندگی و مسیر آینده اوست. این چنین شد که دختر 14 ساله آرانی، تبدیل شد به یک پرنده.
حالا در 19 سالگی، آن چه ریحانه مبینی را بر سر زبانها انداخته رکوردشکنیاش در مسابقات پرش طول جایزه بزرگ تهران است. او پس از 45 سال رکورد توران شادپور را جابجا کرد.
شادپور در سال 1354 رکورد 6.14 متر را ثبت کرد و و این همه وقت، طول کشید که در یک عصر تابستانی، ریحانه مبینی آرانی رکورد او را 3 سانتی متر ارتقا دهد. او حالا همزمان رکورددار پرش طول در هر سه رده بزرگسالان، جوانان و نوجوانان است.
ریحانه دانشجوی سال سوم رشته دندانپزشکی در دانشگاه اصفهان است. اولین پرش زندگیاش در 11 سالگی، 4 متر و 14 سانتی متر و در مسابقات دانش آموزی شهرستان بود. او بلافاصله در مسابقات استان اصفهان قهرمان شد و سپس در مسابقات دانش آموزان کشور با رکورد 4.45 متر سوم شد.
این شروع رؤیایی برای ریحانه به او نشان داد که درون او استعدادی ویژه وجود دارد. در نتیجه زیر نظر حسن بادپی مربی و رییس هیئت دوومیدانی آران و بیدگل شروع به تمرین مستمر کرد، رکوردش را افزایش داد و در نهایت موفق شد از رکورد 5 متر عبور کند آن هم در زمانی که هنوز یک پرنده نونهال بود.
برای ریحانه، این اولین بار نیست که طعم رکوردشکنی را میچشد. بار اول توانسته بود در شیراز این کار را انجام دهد زمانی که 5 متر و 90 سانتی متر پرید و رکورد نوجوانان ایران را شکست. سال 98 بود که این بار توانست رکورد جوانان ایران را بشکند. در جایزه بزرگ 98، با پرش 5.95 متری به این موفقیت رسید و خود را مهیای رکوردشکنی تاریخی امروز کرد.
آن چه ارزش کار ریحانه مبینی را بیشتر میکند سایه کرونا بر فعالیتهای ورزشی است. پیش بینی میشد او در جایزه بزرگ به این اندازه آماده نباشد اما معادلات را بر هم زد. ریحانه میگوید:
به دلیل کرونا 3 ماه تمام را بدون تمرین پشت سر گذاشتم. شرایط ناگواری بود. گاهی در پارک یا خانه به طور محدود و مختصر و برای حفظ آمادگی بدنی تمرین داشتم. با این حال در 3 ماه اخیر و پس از باز شدن پیستها توانستم تمرین کنم.
ریحانه مبینی بابت بهبود رکورد 45 ساله توران شادپور شگفت زده نشده است. او میگوید:
در تمریناتم بارها بالای 6 متر پریده بودم. این انتظار را داشتم که در جایزه بزرگ رکورد 45 ساله را بشکنم. در اولین پرشم 6.13 متر پریدم که با رکورد ایران فقط یک سانتی متر فاصله داشت و سرانجام در پرش سوم کار را تمام کردم. دو سال بود که منتظر چنین روزی بودم.
ریحانه مبینی سالها برای درخشش، بهبود رکورد و انجام کارهای بزرگ فرصت دارد. او میگوید:
وقتی پس از این مدت طولانی رکورد ملی را جابجا کردم حس شادی و افتخار در وجودم موج میزد. رسیدن به چنین رکوردی برایم یک سد ذهنی بود و حالا با تمرینات بهتر و همچنین حمایت بیشتر میتوانم رکوردهایی بهتر از این هم ثبت کنم.